İşyerinde Yangınla İlgili Bulunması Gerekli Belgeler
Bu yazıda, Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik kapsamında yangın güvenliği açısından düzenlenmesi ve bulunması gerekli belgeler listelenmiştir. Maddeler, adı geçen yönetmeliğin maddeleridir. Yazdırılabilir liste için tıklayın.
2) Madde 7/4 yangın tahliye projesi
3) Madde 55/6 kazan dairesi topraklaması
4) Madde 55/12 kazan dairesi işletmeciliği kursu sertifikası
5) Madde 74/1 yangın algılama sisteminin TS EN 54 uygunluk belgesi
6) Madde 83/2 yangına karşı dayanıklı olması gereken kabloların sertifikaları
8) Madde 85/ 4 duman kontrol sistemlerinin periyodik kontrol test ve bakımları
9) Madde 90/5 yangın söndürme sistemlerinin periyodik kontrol test ve bakımları
11) Madde 96/1 yağmurlama sistemi elemanlarının TS EN 12259’a uygunluk belgesi
12) Madde 96/5 yağmurlama sisteminin tasarımının TS EN 12845 uygunluk belgesi
13) Madde 98/3 gazlı yangın söndürme sisteminin tasarımının TS ISO 14520 uygunluk belgesi
14) Madde 99 /6 Yangın söndürme cihazlarının TS EN 1866 veya TS 862 EN 3
15) Madde 99/7 YSC TS ISO 1160-2 uygun periydik kontrol ve bakım belgeleri.
16) Madde 100/1 Yangın söndürme sistemlerinin periyodik kontrol test ve bakım kayıtları.
17) Madde 106/14 LPG tüplerinin Ek-9 emniyet mesafelerini gösterir plan
18) Madde 107/1 LPG dökme depolarının Ek-10 emniyet mesafeleri gösterir plan
20) Madde 111/ç/2 LPG personel eğitim belgeleri
21) Madde 114 Yanıcı ve parlayıcı sıvılar ile ilgili bildirim ve izinler
22) Madde 119/3 Koruma mesafeleri yerüstü
23) Madde 120/2/b Yanıcı Parlayıcı sıvı tanklarının Ek 12-Ç mesafeleri
24) Madde 121 Akaryakıt istasyonları için mesafeler
25) Madde 129 yangın eğitimi ve yangın tatbikatı
26) Madde136, 137 yangın iç düzenlemeleri
BİNALARIN YANGINDAN KORUNMASI HAKKINDA YÖNETMELİK 19/12/2007 No : 26735
1) Madde 6 yapı ruhsatı
MADDE 6- (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanmasından; a) Yapı ruhsatı vermeye yetkili idareler, b) Yatırımcı kuruluşlar, c) Yapı sahipleri, ç) İşveren veya temsilcileri, d) Tasarım ve uygulamada görevli mimar ve mühendisler ile uygulayıcı yükleniciler ve imalatçılar, e) Yapı yapılmasında ve kullanımında görev alan müşavir, danışman, proje kontrol, yapı denetimi ve işletme yetkilileri, görevli, yetkili ve sorumludur. (2) Yangın söndürme ve algılama, duyuru ve acil aydınlatma gibi aktif yangın güvenlik sistemlerinin yeterli olmamasından; projenin eksik veya hatalı olması veya standartlara uygun olmaması hâlinde proje müellifleri ve yapımın eksik veya hatalı olması veya standartlara uygun olmaması hâlinde ise müteahhit veya yapımcı firma sorumludur. Sistemin uygun çalışmaması işletmeden kaynaklanıyor ise, işletmeci kuruluş doğrudan sorumlu olur. Yangın güvenlik sistemlerinin yaptırılmasının gerekli olduğu yapı sahibine yazılı olarak bildirildiği hâlde, yapı sahibi tarafından yaptırılmamış veya standartlara uygun yaptırılmamış ise, yapı sahibi sorumlu olur. (3) Bu Yönetmelik hükümlerine uyulmaması sebebiyle meydana gelen yangın hasarlarından dolayı; a) Yapı inşasında yer alan yapı sahipleri, işveren ve işveren temsilcileri, b) Tasarımda, uygulamada ve denetimde görevli mimar ve mühendisler, c) Yapı denetimi kuruluşları, ç) Müteahhitler, imalatçılar ve danışmanları, kusurlarına göre sorumludur. (4) (Değişik: 12/3/2012-2012/2958 K.) Binaların yangın algılama ve söndürme projeleri, tesisat projelerinden ayrı olarak hazırlanır. Bir kat alanı 2000 m2’den fazla olan katların tahliye projeleri, mimarî projelerden ayrı olarak hazırlanır. Tahliye projeleri diğer yapılarda mimarî projelerde gösterilir. Projeler; ruhsat vermeye yetkili merciler tarafından onaylanarak uygulanır. Yorumlanması gereken, açıklık gerektiren veya belirsiz olan konularda Çevre ve Şehircilik Bakanlığının görüşü alındıktan sonra işlem ve uygulama yapılır. (5) Yapı ruhsatı vermeye yetkili merciler; yangın söndürme, algılama ve tahliye projelerinin ve uygulamalarının bu Yönetmelik hükümlerine uygun olup olmadığını denetler. (6) Sigorta şirketleri, yangına karşı sigorta ettirme talebi aldıkları binalarda, tesislerde ve işletmelerde, bu Yönetmelik hükümlerine uyulup uyulmadığını kontrol etmek mecburiyetindedir. (7) Yangın güvenliği sistemlerinin teşvik edilmesi için, ilgili kanunlarda belirtilen vergi, resim ve harçlar hariç olmak üzere, kamu kuruluşlarınca proje onay ve denetim hizmetlerinden hiçbir şekilde vize, harç ve benzeri ad altında herhangi bir ücret talep ve tahsil edilemez.
2) Madde 7/4 yangın tahliye projesi
(4) (Değişik: 10/8/2009-2009/15316 K.) Toplam kapalı kullanım alanı 10000 m2’den büyük imalathane, atölye, depo, otel, motel, sağlık, toplanma ve eğitim binalarında, binaya ait yangın tahliye projeleri, bina girişinde ve yangın sırasında itfaiyenin kolaylıkla ulaşabileceği bir yerde bulundurulur. Bu projelerde; binanın kaçış yolları, yangın merdivenleri, varsa itfaiye asansörleri, yangın dolapları, itfaiye su verme ağızları, yangın pompaları ile jeneratörün yeri işaretlenir.
3) Madde 55/6 kazan dairesi topraklaması
(6) Kazan dairesi topraklaması 21/8/2001 tarihli ve 24500 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Elektrik Tesislerinde Topraklamalar Yönetmeliğine uygun şekilde yapılır.
4) Madde 55/12 kazan dairesi işletmeciliği kursu sertifikası
(12) Yetkili bir kurum tarafından verilen kazan dairesi işletmeciliği kursunu bitirdiğine dair sertifikası bulunmayan şahıslar, kazan dairesini işletmek üzere çalıştırılamaz.
5) Madde 74/1 yangın algılama sisteminin TS EN 54 uygunluk belgesi
(1) Yangın uyarı sistemi; yangın algılama, alarm verme, kontrol ve haberleşme fonksiyonlarını ihtiva eden komple bir sistemdir. Yangın algılama sisteminin ve parçalarının TS EN 54’e uygun olarak üretilmesi, tasarlanması, tesis edilmesi ve işletilmesi şarttır.
6) Madde 83/2 yangına karşı dayanıklı olması gereken kabloların sertifikaları
(2) Yangına karşı dayanıklı olması gereken kabloların, ilgili standartlara uygun olarak deneye tabi tutulmuş ve sertifikalı olması gerekir.
7) Madde 84 acil aydınlatma, yönlendirme, yangın algılama, uyarı sistemlerinin periyodik kontrol test ve bakım raporları.
(1) Bu Yönetmelikte öngörülen acil aydınlatma, yönlendirme ve yangın algılama ve uyarı sistemleri; bina sahibinin ve yöneticinin veya bunların yazılı olarak sorumluluklarını devrettiği bina yetkilisinin sorumluluğu altında, ilgili standartlarda belirtilen sistemin gerektirdiği periyodik kontrole, teste ve bakıma tabi tutulur.
8) Madde 85/ 4 duman kontrol sistemlerinin periyodik kontrol test ve bakımları
(4) Bu Yönetmelikte öngörülen her türlü sistemin, cihazın ve ekipmanın, montaj ve işletme süresince performans ve çalışma sürekliliği sağlanacak şekilde kabul testinin yapılması, periyodik kontrol, test ve bakıma tabi tutulması gerekir. Binalarda kurulacak basınçlandırma, havalandırma ve duman tahliye tesisatı da, binanın yangın sorumlusunun gözetiminde test ve bakıma tabi tutulur.
9) Madde 90/5 yangın söndürme sistemlerinin periyodik kontrol test ve bakımları
(5) Binalarda kurulacak söndürme sistemlerinin tasarımı ve uygulaması, yetkili merci tarafından kontrol edilir ve onaylanır. Periyodik kontrol, test ve bakım gerektiren sistemlerin ve cihazların kontrolü, testi ve bakımı bina sahibi, yöneticisi veya bunların yazılı olarak sorumluluklarını devrettiği bina yetkilisince yaptırılır.
10) Madde 94/7 yangın dolaplarının ve hortum makara sistemlerinin TS EN 671-3 standardına uygun periyodik bakımları
7) Binalarda bulunan yangın dolaplarının ve hortum makara sistemlerinin TS EN 671-3 standardında belirtilen periyodik bakımlarının, bina sahibi, yönetici veya sorumlu bina yetkilisi tarafından yaptırılması mecburidir.
11) Madde 96/1 yağmurlama sistemi elemanlarının TS EN 12259’a uygunluk belgesi
(1) Yağmurlama sisteminin amacı; yangına erken tepki verilmesinin sağlanması ve yangının kontrol altına alınması ve söndürülmesi için belirli bir süre içerisinde tasarım alanı üzerine belirlenen miktarda suyun boşaltılmasıdır. Yağmurlama sistemi, aynı zamanda bina içindekilere alarm verilmesi ve itfaiyenin çağrılması gibi çeşitli acil durum fonksiyonlarını da aktif hâle getirebilir. Yağmurlama sistemi; yağmurlama başlıkları, borular, bağlantı parçaları ve askılar, tesisat kontrol vanaları, alarm zilleri, akış göstergeleri, su pompaları ve acil durum güç kaynağı gibi elemanlardan meydana gelir. Yağmurlama sistemi elamanlarının TS EN 12259’a uygun olması şarttır.
12) Madde 96/5 yağmurlama sisteminin tasarımının TS EN 12845 uygunluk belgesi
(5) (Değişik: 10/8/2009-2009/15316 K.) Yağmurlama sistemi tasarımının TS EN 12845’e göre yapılması gerekir. Yağmurlama başlıklarının yerleştirilmesi, kullanım alanının tehlike sınıfı ve yağmurlama başlığının koruma alanı dikkate alınarak yapılır. Düşük Tehlike ve Orta Tehlike-1 kullanım alanlarında, bir adet standart yağmurlama başlığı en çok 21 m2 alanı koruyacak şekilde yerleştirilebilir.
Ek-1 Bina Tehlike Sınıflandırması
Ek-1/A Düşük Tehlike Kullanım Alanları
| Okullar ve diğer eğitim kurumları (belirli alanları* ), bürolar (belirli alanları* ) , hapishaneler |
| * Kullanım alanları, Ek-1.b ve Ek-1.c kapsamına girmeyen alanlar. |
Ek-1/B Orta Tehlike Kullanım Alanları
| KULLANIM
TÜRÜ |
Orta Tehlike -1 |
Orta Tehlike -2 |
Orta Tehlike -3 |
Orta Tehlike -4 |
| Cam ve seramikler |
Cam Fabrikaları |
|||
|
Kimyasallar |
Çimento İşleri |
Fotoğraf laboratuvarları, Fotoğraf film fabrikaları | Boyama işlemleri, sabun fabrikaları | Mum ve balmumu fabrikaları, kibrit fabrikaları, boyahaneler |
|
Mühendislik |
Metal levha üretimi | Otomotiv fabrikaları, tamirhaneleri | Elektronik fabrikaları, buzdolabı ve çamaşır makinesi fabrikaları | |
|
Yiyecek ve içecekler |
Mezbahalar Mandıralar |
Fırınlar, bisküvi, çikolata, şekerleme imalathaneleri, bira fabrikaları | Hayvan yemi fabrikaları, meyve kurutma, suyu çıkarılmış sebze ve çorba fabrikaları, şeker imalathaneleri, tahıl değirmenleri |
Alkol damıtma |
|
Çeşitli |
Hastaneler, oteller, lokantalar, kütüphaneler (kitap depoları hariç), okullar, bürolar | Fizik laboratuvarları, çamaşırhaneler, otoparklar, müzeler |
Radyo ve televizyon Yayınevleri, tren istasyonları, tesisat odaları
|
Sinemalar, tiyatrolar, konser salonları, tütün fabrikaları |
|
Kâğıt |
Cilthaneler, mukavva fabrikaları, kâğıt fabrikaları, baskı işleri ve matbaalar |
Atık kâğıt işletmeleri |
||
|
Lastik ve plastik |
Kablo farikaları, plastik döküm ve plastik eşya (köpük plastik hariç), kauçuk eşya fabrikaları, sentetik lif (akrilik hariç) fabrikaları
Vulkanize fabrikaları |
Halat fabrikaları |
||
| Dükkânlar ve ofisler | Bilgisayara veri işleme ofisleri (veri saklama odaları, hariç) | Büyük mağazalar
Alışveriş merkezleri |
Sergi salonları | |
|
Tekstiller ve konfeksiyon |
Deri eşya fabrikaları |
Halı fabrikaları (kauçuk ve köpük plastik hariç), kumaş ve giysi fabrikaları, fiber levha fabrikaları, ayakkabı imalathaneleri, triko (örgü), ev tekstili (bez) fabrikaları, yatak, şilte fabrikaları (köpük plastik hariç), dikim ve dokuma atölyeleri, yün ve yünlü kumaş atölyeleri |
Pamuk iplikhanesi, keten ve kenevir hazırlama tesisleri |
|
|
Kereste ve tahta |
Ahşap işleri fabrikaları, mobilya fabrikaları (köpük plastikler hariç), mobilya mağazaları, koltuk kanepe vb döşemelerinin (plastik köpük hariç) imalathaneleri | Odun talaşı fabrikaları, yonga levha fabrikaları, kontrplak levhaları | ||
| Orta tehlike -1 ve orta tehlike -2 kullanım alanlarında boyama işlemi ve benzeri yüksek yangın yüküne sahip alanlar var ise, kullanım alanları orta tehlike-3 olarak değerlendirilir. | ||||
Ek-1/C Yüksek Tehlike Kullanım Alanları
|
Yüksek Tehlike -1 |
Yüksek Tehlike -2 |
Yüksek Tehlike -3 |
Yüksek Tehlike -4 |
| Döşemelik kumaş ve muşamba fabrikaları
kumaş ve muşamba yer döşemeleri imalatı |
Aydınlatma fişeği fabrikaları | Selüloz nitrat fabrikaları | Havai fişek fabrikaları |
| Boya, renklendirici ( ahşap renklendirici ve koruyucuları-pnoteks) ve vernik imalâtı | Plastik köpük ve sünger imalathaneleri, lastik köpük eşyaları, | ||
| Yapay kauçuk, reçine, lamba isi ve terebentin imalatı | Katran damıtma | ||
| Talaş fabrikaları
Odun yünü imalatı |
Otobüs ambarı, yüklü kamyonlar ve vagonlar
Otobüsler, yüksüz kamyonlar ve demiryolu vagonları için depolar |
13) Madde 98/3 gazlı yangın söndürme sisteminin tasarımının TS ISO 14520 uygunluk belgesi
(3) Gazlı yangın söndürme sistemlerinin tasarımında TS ISO 14520 standardı esas alınır. Her türlü gazlı söndürme sistemleri kurulurken; otomatik gaz boşaltımı sırasında veya sistemin devreye girdiğini işleticiye ve mahalde çalışan personele bildiren ve kişilerin söndürme mahallini tahliye etmesini sağlayacak olan sesli ve ışıklı uyarılar temin ve tesis edilmek zorundadır. (
14) Madde 99 /6 Yangın söndürme cihazlarının TS EN 1866 veya TS 862 EN 3
(6) Arabalı yangın söndürme cihazlarının TS EN 1866 ve diğer taşınabilir yangın söndürme cihazlarının TS 862- EN 3 kalite belgeli olması şarttır.
15) Madde 99/7 YSC TS ISO 1160-2 uygun periydik kontrol ve bakım belgeleri.
(7) Yangın söndürme cihazlarının periyodik kontrolü ve bakımı TS ISO 11602-2 standardına göre yapılır. Söndürme cihazlarının bakımını yapan üreticinin veya servis firmalarının dolum ve servis yeterlilik belgesine sahip olması gerekir. Servis veren firmalar, istenildiğinde müşterilerine belgelerini göstermek zorundadır. Söndürme cihazlarının standartlarda belirtilen hususlar doğrultusunda yılda bir kez yerinde genel kontrolleri yapılır ve dördüncü yılın sonunda içindeki söndürme maddeleri yenilenerek hidrostatik testleri yapılır. Cihazlar dolum için alındığında, söndürme cihazlarının bulundukları yerleri tehlike altında bırakmamak için, servisi yapan firmalar, bakıma aldıkları yangın söndürme cihazlarının yerine, aldıkları söndürücü cihazın özelliğinde ve aynı sayıda kullanıma hazır yangın söndürme cihazlarını geçici olarak bırakmak zorundadır.
16) Madde 100/1 Yangın söndürme sistemlerinin periyodik kontrol test ve bakım kayıtları.
MADDE 100- (1) Bu Yönetmelikte öngörülen yangın söndürme sistemlerinin, bina sahibi, yöneticisi veya bunların yazılı olarak sorumluluklarını devrettiği bina yetkilisinin sorumluluğu altında, ilgili standartlarda belirtilen sistemin gerektirdiği periyodik kontrole, teste ve bakıma tabi tutulması şarttır.
17) Madde 106/14 LPG tüplerinin Ek-9 emniyet mesafelerini gösterir plan
(14) Bina dışında LPG’nın tüplere doldurulmuş hâlde depolandığı mahallin emniyet şeridinin, asgari emniyet uzaklıklarının Ek-9’daki gibi olması şarttır.
Ek-9 LPG Tüplerinin Bina Dışında Depolanmasında Asgari Emniyet Uzaklıkları
| Depolanan toplam LPG
miktarı (kg) |
Bina, bina grupları ve
komşu arsa sınırı (m) |
Cadde, kaldırım, okul, cami, hastahane ve kamuya açık diğer yerlere (m) |
| 0 – 1250 | 0 | 3 |
| 1251 – 2700 | 3 | 6 |
| 2701 – 4500 | 6 | 12 |
| 4501’ den fazla | 8 | 15 |
18) Madde 107/1 LPG dökme depolarının Ek-10 emniyet mesafeleri gösterir plan
LPG’nın dökme olarak depolandığı yeraltı ve yerüstü tanklarının, binalara, bina gruplarına, komşu arsa sınırına ve ana trafik yollarına veya demir yollarına olan uzaklıkları ile tankların birbirlerine olan uzaklıklarının Ek10’da belirtilen şekilde olması mecburidir.
Ek-10 Dökme LPG Tankları Asgari Emniyet Uzaklıkları
| Beher Tankın
Su Hacmi m³ |
Yer altı
Tankları m |
Yerüstü
Tankları m |
Tankların
Birbirinden Uzaklığı m |
| 0.5’den az | 3 | 3 | 1 |
| 0.5- 1.0 | 3 | 3 | 1 |
| 1.0-1.9 | 3 | 3 | 1 |
| 1.9-7.6 | 3 | 7.6 | 1 |
| 7.6-114 | 15 | 15 | 1.5 |
| 114-265 | 15 | 23 | Birbirine komşu tankların çaplarının toplamının ¼ ü |
| 265-341 | 15 | 30 | |
| 341-454 | 15 | 38 | |
| 454-757 | 15 | 61 | |
| 757-3785 | 15 | 91 | |
| 3785 den fazla | 15 | 122 | |
| Not: a) Tank sahası çevresine en az 1,5 m yüksekliğinde betonarme ve eşdeğeri malzemeden yangına 4 saat dayanıklı duvar yapılması hâlinde, tabloda belirtilen mesafeler 1/3 oranında azaltılır.
b) Yukarıda belirtilen duvara ilave olarak tankın yarı çap seviyesinden itibaren yere bakan alt yüzeyine, ayaklar da dahil olmak üzere, yangına dayanıklı malzeme ile 2 saat ısı ve yangına karşı yalıtım yapılması halinde, tabloda belirtilen mesafeler 1/2 oranında azaltılır. |
|||
19) Madde 111/ç /1 LPG tankları Statik topraklama ölçümleri, yaylı emniyet valflerinin hidrostatik testleri, tankların hidrostatik testleri
ç) Bakım, eğitim ve testler: 1) (Değişik: 10/8/2009-2009/15316 K.) Statik topraklama ölçümleri, yılda en az 1 defa yetki belgeli uzman kişi ve kuruluşlar tarafından yapılır ve sonuçları dosyalanır. Yaylı emniyet valflerinin hidrostatik testleri, 5 yılda bir yapılır. Tankların hidrostatik testleri ise 10 yılda bir yapılır. Türk Standartlarında ve Avrupa Standartlarında belirtilen hidrostatik test alternatifi olan test ve kontrol yöntemleri de uygulanabilir.
20) Madde 111/ç/2 LPG personel eğitim belgeleri
2) LPG satılması, taşınması, kullanılması ve denetlenmesi gibi işler ile direkt olarak ilgilenen personelin tamamına LPG güvenlik tedbirleri, istasyonlardaki ilgililere ise, gaz kaçağı veya yangın olduğunda müdahalenin nasıl yapılması gerektiği, gaz şirketleri tarafından uygulamalı tatbikat ile anlatılır. Nazari ve uygulamalı eğitimleri veren firmalar, bu eğitime tabi tutulmuş personele belge verir.
21) Madde 114 Yanıcı ve parlayıcı sıvılar ile ilgili bildirim ve izinler
(1) Sınıf IIIA ve Sınıf IIIB sıvılar dışında olup depolama yerine göre depolanan miktarı Ek-11’de verilen değerleri aşan yanıcı ve parlayıcı sıvı depolarının, ilgili mevzuat uyarınca bildirimi mecburidir. Depolanan miktarın, Ek-11’de verilen değerlerin üst sınırını aşması veya depolanan yerin farklı olması hâlinde, ayrıca itfaiye teşkilatından izin alınması şarttır. (2) Sınıf I ve Sınıf II sınıfı sıvıların doldurulduğu kapalı hacimlerde, saatte 200 litreden fazla dolum yapılıyor ve 1000 litreden fazla yanıcı sıvı bulunduruyor ise, itfaiye teşkilatından izin alınması mecburidir. (3) Sınıf II, Sınıf IIIA ve Sınıf IIIB sıvılar, Sınıf I sıvılar ile beraber depolanıyor ise, 5 litre Sınıf II ve Sınıf IIIA, 1 litre Sınıf I sıvıya eşdeğer olarak alınır ve toplam miktar buna göre hesaplanır.
Yanıcı ve parlayıcı sıvılar MADDE 113- (1) Yanıcı ve parlayıcı sıvılar aşağıdaki şekilde tanımlanır ve sınıflara ayrılır: a) Yanıcı sıvılar, parlama noktası 37.8 °C ve daha yüksek olan sıvılardır. Yanıcı sıvılar aşağıdaki alt sınıflara ayrılır: 1) Sınıf II sıvılar: Parlama noktaları 37.8 °C ve daha yüksek ve 60 °C’dan düşük olan sıvılardır. 2) Sınıf IIIA sıvılar: Parlama noktaları 60 °C ve daha yüksek ve 93 °C’dan düşük olan sıvılardır. 3) Sınıf IIIB sıvılar: Parlama noktaları 93 °C ve daha yüksek olan sıvılardır. b) Parlayıcı sıvı (Sınıf I), parlama noktası 37.8 °C’ın altında ve 37.8 °C’daki buhar basıncı 276 kPa’ı aşmayan sıvılar parlayıcı sıvı, yani, Sınıf I olarak kabul edilir. Sınıf I sıvılar, aşağıdaki alt sınıflara ayrılır: 1) Sınıf IA sıvılar: Parlama noktaları 22.8 °C’dan ve kaynama noktaları 37.8 °C’dan düşük olan sıvılardır. 2) Sınıf IB sıvılar: Parlama noktaları 22.8 °C’dan düşük ve kaynama noktaları 37.8 °C ve daha yüksek olan sıvılardır. 3) Sınıf IC sıvılar: Parlama noktaları 22.8 °C’dan yüksek ve 37.8 °C’dan düşük olan sıvılardır. (2) Parlama noktasının üzerinde ısıtılan Sınıf II ve Sınıf IIIA sıvılar, Sınıf I olarak kabul edilir.
22) Madde 119/3 Koruma mesafeleri yerüstü
(2) Koruma bölgesi: a) Yerüstü tanklarında yapılan depolamada, tankların çevresinde koruyucu uzaklık bırakılması gerekir. Bu uzaklıklar, Ek-12/C’de verilen değerlere göre belirlenir. b) Depolama taşınabilir kaplar ile yapılıyor ise, uzaklıklar Ek-12/D’de verilen değerlere uygun olarak belirlenir. Uzaklıklar, depolanan kap topluluğunun dış sınırlarından itibaren ölçülür. c) Koruyucu bölge genişliği tank cidarından itibaren ölçülür ve en az 2/3’ünün havuzlama bölgesi dışında olması gerekir. Ölçümde, havuzlama duvarının iç kenarının üstü esas alınır. ç) Gerekli olan emniyet havuzlama bölgesi dışında kurulu, yangına 120 dakika dayanıklı, tankın en az 4/5’i yüksekliğinde bir duvar veya set ile sağlanıyor ise; koruyucu bölge, itfaiyenin görüşü alınarak daha dar tutulabilir. d) Koruyucu bölgede depo işletmesinin yapılabilmesi için gerekli olan tesis ve binalar, havuzlama bölgesi dışında olmak şartı ile kurulabilir.
Ek-12/C Açıkta Kurulu Yerüstü Tankları ile İlgili Asgari Emniyet Mesafeleri
| Tank Hacmi (Litre) | Komşu arsa sınırına, ana trafik yollarına veya demir yollarına uzaklıkları
(metre) |
Tesise ait idari binalara uzaklıkları
(metre) |
Tankların Birbirinden Uzaklığı
(metre) |
| 1.000 veya daha az | 1.5 | 1.5 | |
| 1001–3000 | 3.0 | 1.5 | 1 |
| 3.001–45.000 | 5.0 | 1.5 | 1 |
| 45.001–115.000 | 7.0 | 1.5 | 1.5 |
| 115.001–190.000 | 10.0 | 3.0 | Birbirine komşu tankların çaplarının toplamının ¼ ü |
| 190.001- 375.000 | 15.0 | 5.0 | |
| 375.001–1.900.000 | 25.0 | 7,5 | |
| 1.900.001–3.750.000 | 30.0 | 10.0 | |
| 3.750.001- 7.550.000 | 40.0 | 15.0 | |
| 7.550.001–11.375.000 | 50.0 | 17.5 | |
| 11.375.001 veya daha fazla | 55.0 | 20.0 | |
| Mesafeler tank dış cidarlarından ölçülen en kısa mesafedir.
Tank tesis sahasında dökülen sıvıların kolayca biriktirileceği havuzlama sistemi yaptırılır. Tankların tamamı yağmur, drenaj ve kanalizasyon sisteminden ayrı olarak bir kanal sistemi ile ve uygun bir eğimle bu havuz sistemine bağlanır. |
|||
Ek-12/D Taşınabilir Kaplar ile Depolamada Koruyucu Bölge Genişliği
| Depolanan Hacim | Koruyucu Bölge Genişliği |
| 10-30 m³ | 10 m. |
| 30-100 m³ | 20 m. |
| 200 m³’den büyük | 30 m. |
23) Madde 120/2/b Yanıcı Parlayıcı sıvı tanklarının Ek 12-Ç mesafeleri
b) (Değişik: 10/8/2009-2009/15316 K.) Tankların meskun yerlere olan uzaklığı ile kendi aralarındaki uzaklık için Ek-12/Ç’deki değerler esas alınır.
Ek-12/Ç Yeraltı Tankları ile İlgili Asgari Emniyet Mesafeleri
| Tank Hacmi (Litre) |
Yeraltı tanklarının komşu arsa sınırına, ana trafik yollarına veya demir yollarına uzaklıkları (metre) |
Tankların Birbirinden Uzaklığı (metre)
|
| 500 veya daha az | 0 | 0 |
| 500–3000 | 3.0 | 1.0 |
| 3.001–10.000 | 5.0 | 1.0 |
| 10.001–50.000 | 7.5 | 1.0 |
| 50.001–120.000 | 10.0 | 1.5 |
| 120.001- 250.000 | 15.0 |
Birbirine komşu tankların çaplarının toplamının ¼ ü |
| 250.001–600.000 | 15.0 | |
| 600.001–1.200.000 | 15.0 | |
| 1.200.001- 5.000.000 | 15.0 | |
| 5.000.000 den büyük | 15.0 |
Mesafeler Tank dış cidarlarından ölçülen en kısa mesafedir
24) Madde 121 Akaryakıt istasyonları için mesafeler
Servis istasyonları kurulurken bu Yönetmelikte yer almayan hususlar hakkında, Karayolları Kenarında Yapılacak ve Açılacak Tesisler Hakkında Yönetmelik ve ilgili standart hükümlerine uyulur. (2) Servis istasyonları kurulurken, Ek-13’de verilen uzaklıklara uyulur ve yeterli havalandırma sağlanır.
Ek-13 Akaryakıt Servis İstasyonlarında Asgari Emniyet Mesafeleri (m)
|
|
Akaryakıt Tankı Yeraltı(1) |
Akaryakıt Pompası Adası |
Tank Havalan. Borusu |
Tank Doldurma Ağzı |
İdari Bina(2) |
Komşu Arsa Sınırı |
Karayolu (Şehiriçi) Sınırı |
Karayolu (Şehirlerarası) Arsa Sınırı |
Topluma Açık Yerler(3) |
Hastane
Okul Arsa |
| Akaryakıt
Tankı |
0,5 | 2 | 7,5 | 5 | 15 | 25 | 50 | |||
| Akaryakıt
Pompası Adası |
0 | 6 | 6 | 6 | 6 | 7,5 | 6 | 6 | 25 | 50 |
| Tank
Havalandırma |
0 | 6 | 1 | 5(5) | 5 | 3 | 6 | 25 | 50 | |
| Tank
Doldurma |
0 | 6 | 1 | 5 | 5 | 5 | 6 | 25 | 50 |
(1) Tank dış cidarlarından ölçülen en kısa mesafedir.
(2) İstasyonun idari, ticari ve sosyal faaliyetlerinin yürütüldüğü, istasyona ait makina ve donanımların bakımlarının yapıldığı, istasyonun ihtiyacı olan, elektrik, basınçlı hava ve su temin ünitelerinin bulunduğu yapılardan meydana gelen idari bürolarda bodrum katı bulunamaz, Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihinden önce inşa edilmiş istasyonlarda bodrum kat mevcut ise, bodrum kat girişi ve bodrum katın herhangi bir açıklığı havalandırma borusu çıkış ucu, doldurma ağzı, tank ve dağıtım birimleri ile aksi cephede (girişi arkadan) olması ve girişte eşik ve eşikten sonra dışarıya doğru bir meyil bulunması şarttır.
(3) Topluma açık yerler: Konaklama, tören, ibadet, eğlence, yeme, içme, ulaşım, araç bekleme, alış veriş gibi sebeplerle 50 veya daha fazla kişinin bir araya gelebildiği bütün binalar veya bunların bu amaçla kullanılan bölümlerini kapsar
(3), (4) Bu sütunlardaki mesafeler mevcut binalar ve mevcut akaryakıt istasyonları için % 60 azaltılır. Bu sütunlardaki mesafeler istasyonda sadece motorin tankı olması hâlinde mevcut ve yeni istasyonlarda % 50 azaltılabilir.
(5) Akaryakıt istasyonlarında, binaların pencere, kapı, klima, aydınlatma sistemi gibi herhangi bir açıklığı olmayan cephesine 0 metre olabilir. Nefeslik ağzı, çatı veya elemanlarından en az 3,6 m yüksekte olmalıdır. Toplam yükseklik 9 m’yi aşmamalıdır.
24) Madde 121 Akaryakıt istasyonları için mesafeler
Servis istasyonları kurulurken bu Yönetmelikte yer almayan hususlar hakkında, Karayolları Kenarında Yapılacak ve Açılacak Tesisler Hakkında Yönetmelik ve ilgili standart hükümlerine uyulur. (2) Servis istasyonları kurulurken, Ek-13’de verilen uzaklıklara uyulur ve yeterli havalandırma sağlanır.
Ek-13 Akaryakıt Servis İstasyonlarında Asgari Emniyet Mesafeleri (m)
25) Madde 129 yangın eğitimi ve yangın tatbikatı
– (1) Acil durum ekiplerinin personeli; bina sahibi, yöneticisi veya amirinin sorumluluğunda yangından korunma, yangının söndürülmesi, can ve mal kurtarma, ilk yardım faaliyetleri, itfaiye ile işbirliği ve organizasyon sağlanması konularında, mahalli itfaiye ve sivil savunma teşkilatlarından yararlanılarak eğitilir ve yapılan tatbikatlar ile bilgi ve becerileri artırılır. Ekip personeli ile binadaki diğer görevliler, yangın söndürme alet ve malzemelerinin nasıl kullanılacağı ve en kısa zamanda itfaiyeye nasıl ulaşılacağı konularında tatbikî eğitimden geçirilir. Binada senede en az 1 kez söndürme ve tahliye tatbikatı yapılır.
26) Madde136, 137 yangın iç düzenlemeleri
(1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasını sağlamak üzere belediyeler, kamu kurum ve kuruluşları ve özel kuruluşlar ile gerçek ve tüzel kişiler; bulundukları yer, yapı, bina, tesis ve işletmelerin özelliklerini ve bu Yönetmelik hükümlerini dikkate alarak yangın önleme ve söndürme konusunda iç düzenlemelerde bulunurlar.
(1) Yangın önleme ve söndürme konusundaki iç düzenlemelerde; bu Yönetmelikte yer alan hususlardan, acil durum ekiplerinin sayısı, personelin adı ve görevleri, ihtiyaç duyulan araç, gereç ve malzemenin cinsi ve miktarı, söndürme araçlarının kullanma usulleri, eğitim ve bakım hususları, nöbet hizmetleri ile gerek görülecek diğer hususlar düzenlenir. Bina yerleşimini, bina iç ulaşım yollarını, yangın bölmelerini, yangın duvarlarını, yatay bölmeleri, cepheleri, söndürücü sistemi, uyarıcı sistemi ve su besleme üniteleri ile itfaiyeye yardımcı olabilecek diğer hususları gösterir plân ve krokiler bu düzenlemelere eklenir. (2) Yangın önleme ve söndürme konusundaki iç düzenlemeler yapı, bina, tesis ve işletmenin sahibi, yöneticisi veya amiri tarafından yürütülür.