Yangın Sınıfları ve Uygun Söndürücüler

tarafından isgrehberi.org · Yayınlanmış 10 Kasım 2017 · Updated 13 Ocak 2018

Bunu Paylaş:

Yangın Sınıfları ve Kullanılması Gerekli Taşınabilir Söndürme Cihazı Türleri:

YANGIN SINIFI (Yangın türleri)	AÇIKLAMA	KULLANILMASI GEREKLİ TAŞINABİLİR SÖNDÜRME CİHAZI
A sınıfı yangınlar	Odun, kömür, kâğıt, ot, doküman ve plastik gibi yanıcı katı maddeler yangını	öncelikle çok maksatlı kuru kimyevi tozlu veya sulu
B sınıfı yangınlar	Benzin, benzol, makine yağları, laklar, yağlı boyalar, katran ve asfalt gibi yanıcı sıvı maddeler yangını	öncelikle kuru kimyevi tozlu, karbondioksitli veya köpüklü
C sınıfı yangınlar	Metan, propan, bütan, LPG, asetilen, havagazı ve hidrojen gibi yanıcı gaz maddeler yangını	öncelikle kuru kimyevi tozlu veya karbondioksitli
D sınıfı yangınlar	Lityum, sodyum, potasyum, alüminyum ve magnezyum gibi yanabilen hafif ve aktif metaller ile radyoaktif maddeler gibi metaller yangını	öncelikle kuru metal tozlu

Taşınabilir Yangın Söndürme Cihazı Sayısı:

BİNA TEHLİKE SINIFI (tıklayın.)	GEREKLİ TAŞINABİLİR SÖNDÜRME CİHAZI
Düşük Tehlike	Her 500 m² için 1 adet uygun tipte 6 kg’lık kuru kimyevî tozlu veya eşdeğeri gazlı yangın söndürme cihazı
Orta Tehlike	Her 250 m² için 1 adet uygun tipte 6 kg’lık kuru kimyevî tozlu veya eşdeğeri gazlı yangın söndürme cihazı
Yüksek Tehlike	Her 250 m² için 1 adet uygun tipte 6 kg’lık kuru kimyevî tozlu veya eşdeğeri gazlı yangın söndürme cihazı

Otoparklarda, depolarda, tesisat dairelerinde ve benzeri yerlerde ayrıca tekerlekli tip söndürme cihazı
bulundurulması mecburidir.

Taşınabilir Yangın Söndürme Cihazlarında Aranacak TSE Standartları:

STANDART No	AÇIKLAMA	ARANDIĞI YER
TS EN 1866-1	Taşınabilir yangın söndürücüler – bölüm 1: Karakteristikler, performans ve deney metotları	Arabalı Yangın Söndürme Cihazları
TS EN 1866-2	Taşınabilir yangın söndürücüler – Bölüm 2: EN 1866-1 standardının gereklilikleriyle uyumlu, azami izin verilen basıncı 30 bar’a eşit veya 30 bar’dan daha az söndürücülerin yapımı, basınç dayanımı ve mekanik deneyleri için gereklilikler
TS EN 1866-3	Taşınabilir yangın söndürücüler – Bölüm 3: EN 1866-1 standardının gereklilikleriyle uyumlu, CO2 içerikli söndürücülerin montaj, yapım ve basınç dayanımı için gereklilikler
TS 862- EN 3 (TS 862-7 EN 3-7+A1)	Seyyar yangın söndürücüler – bölüm 7: Özellikler, performans gerekleri ve deney metotları	Arabalı olmayan, diğer taşınabilir söndürme cihazları
TS ISO 11602-2 (TSE ISO/TS 11602-2)	Yangından korunma – Taşınabilir ve tekerlekli yangın söndürücüler- Bölüm 2 : Muayene ve bakım	Yangın söndürme cihazlarının periyodik kontrolü ve bakımı

Taşınabilir Söndürme Cihazlarının Yerleştirilmesi:

Söndürme cihazları dışarıya doğru, geçiş boşluklarının yakınına ve dengeli dağıtılarak, görülebilecek şekilde
işaretlenir ve her durumda kolayca girilebilir yerlere, yangın dolaplarının içine veya yakınına yerleştirilir.
Söndürme cihazlarına ulaşma mesafesi en fazla 25 m olur.
Söndürme cihazlarının, kapı arkasında, yangın dolapları hariç kapalı dolaplarda ve derin duvar girintilerinde bulundurulmaması ve ısıtma cihazlarının üstüne veya yakınına konulmaması gerekir. Ancak, herhangi bir sebeple söndürme cihazlarının doğrudan görünmesini engelleyen yerlere konulması halinde, yerlerinin uygun fosforlu işaretler ile gösterilmesi şarttır.
Taşınabilir söndürme cihazlarında söndürücünün duvara bağlantı asma halkası duvardan kolaylıkla alınabilecek şekilde yerleştirilir ve ağırlığı 4 kg < ağırlık <12 kg aralığında olan cihazların zeminden olan yüksekliği yaklaşık 90 cm’yi aşmayacak şekilde montaj yapılır.

Taşınabilir Söndürme Cihazlarının Periyodik Kontrol ve Bakımları:

Yangın söndürme cihazlarının periyodik kontrolü ve bakımı TS ISO 11602-2 standardına göre yapılır.
Söndürme cihazlarının bakımını yapan üreticinin veya servis firmalarının dolum ve servis yeterlilik belgesine sahip olması gerekir.
Söndürme cihazlarının standartlarda belirtilen hususlar doğrultusunda yılda bir kez yerinde genel kontrolleri yapılır.
dördüncü yılın sonunda içindeki söndürme maddeleri yenilenerek hidrostatik testleri yapılır.

Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik’in İlgili Maddeleri:

Tanımlar
MADDE 4- (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;

vv) Yangın türü: Yanmakta olan maddeye göre;
1) A sınıfı yangınlar: Odun, kömür, kâğıt, ot, doküman ve plastik gibi yanıcı katı maddeler yangınını,
2) B sınıfı yangınlar: Benzin, benzol, makine yağları, laklar, yağlı boyalar, katran ve asfalt gibi yanıcı sıvı maddeler
yangınını,
3) C sınıfı yangınlar: Metan, propan, bütan, LPG, asetilen, havagazı ve hidrojen gibi yanıcı gaz maddeler yangınını,
4) D sınıfı yangınlar: Lityum, sodyum, potasyum, alüminyum ve magnezyum gibi yanabilen hafif ve aktif metaller ile
radyoaktif maddeler gibi metaller yangınını ifade eder.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Taşınabilir Söndürme Cihazları
MADDE 99- (Değişik: 10/8/2009-2009/15316 K.)
(1) Taşınabilir söndürme cihazlarının tipi ve sayısı, mekânlarda var olan durum ve risklere göre belirlenir. Buna göre;
a) A sınıfı yangın çıkması muhtemel yerlerde, öncelikle çok maksatlı kuru kimyevi tozlu veya sulu,
b) B sınıfı yangın çıkması muhtemel yerlerde, öncelikle kuru kimyevi tozlu, karbondioksitli veya köpüklü,
c) C sınıfı yangın çıkması muhtemel yerlerde, öncelikle kuru kimyevi tozlu veya karbondioksitli,
ç) D sınıfı yangın çıkması muhtemel yerlerde, öncelikle kuru metal tozlu,
söndürme cihazları bulundurulur. Hastanelerde, huzurevlerinde, anaokullarında ve benzeri yerlerde sulu veya temiz
gazlı söndürme cihazlarının tercih edilmesi gerekir.
(2) Düşük tehlike sınıfında her 500 m2, orta tehlike ve yüksek tehlike sınıfında her 250 m² yapı inşaat alanı için 1 adet olmak üzere, uygun tipte 6 kg’lık kuru kimyevî tozlu veya eşdeğeri gazlı yangın söndürme cihazları bulundurulması gerekir.
(3) Otoparklarda, depolarda, tesisat dairelerinde ve benzeri yerlerde ayrıca tekerlekli tip söndürme cihazı bulundurulması mecburidir.
(4) Söndürme cihazları dışarıya doğru, geçiş boşluklarının yakınına ve dengeli dağıtılarak, görülebilecek şekilde işaretlenir ve her durumda kolayca girilebilir yerlere, yangın dolaplarının içine veya yakınına yerleştirilir. Söndürme cihazlarına ulaşma mesafesi en fazla 25 m olur. Söndürme cihazlarının, kapı arkasında, yangın dolapları hariç kapalı dolaplarda ve derin duvar girintilerinde bulundurulmaması ve ısıtma cihazlarının üstüne veya yakınına konulmaması gerekir. Ancak, herhangi bir sebeple söndürme cihazlarının doğrudan görünmesini engelleyen yerlere konulması halinde, yerlerinin uygun fosforlu işaretler ile gösterilmesi şarttır. (5) Taşınabilir söndürme cihazlarında söndürücünün duvara bağlantı asma halkası duvardan kolaylıkla alınabilecek şekilde yerleştirilir ve 4 kg’dan daha ağır ve 12 kg’dan hafif olan cihazların zeminden olan yüksekliği yaklaşık 90 cm’yi aşmayacak şekilde montaj yapılır.
(6) Arabalı yangın söndürme cihazlarının TS EN 1866 ve diğer taşınabilir yangın söndürme cihazlarının TS 862- EN 3 kalite belgeli olması şarttır.
(7) Yangın söndürme cihazlarının periyodik kontrolü ve bakımı TS ISO 11602-2 standardına göre yapılır. Söndürme cihazlarının bakımını yapan üreticinin veya servis firmalarının dolum ve servis yeterlilik belgesine sahip olması gerekir. Servis veren firmalar, istenildiğinde müşterilerine belgelerini göstermek zorundadır. Söndürme cihazlarının standartlarda belirtilen hususlar doğrultusunda yılda bir kez yerinde genel kontrolleri yapılır ve dördüncü yılın sonunda içindeki söndürme maddeleri yenilenerek hidrostatik testleri yapılır. Cihazlar dolum için alındığında, söndürme cihazlarının bulundukları yerleri tehlike altında bırakmamak için, servisi yapan firmalar, bakıma aldıkları yangın söndürme cihazlarının yerine, aldıkları söndürücü cihazın özelliğinde ve aynı sayıda kullanıma hazır yangın söndürme cihazlarını geçici olarak bırakmak zorundadır.
(8) Binalara konulacak yangın söndürme cihazlarının cinsi, miktarı ve yerlerinin belirlenmesi konusunda, gerekirse mahalli itfaiye teşkilatının görüşü alınabilir.

Bina tehlike sınıflandırması (Başa dön.)
MADDE 19- (1) Bina veya bir bölümünün tehlike sınıfı, binanın özelliklerine ve binada yürütülen işlemin ve faaliyetlerin niteliğine bağlı olarak belirlenir. Bir binanın çeşitli bölümlerinde değişik tehlike sınıflarına sahip malzemeler bulunuyor ise, su ve pompa kapasitesi bina en yüksek tehlike sınıflandırmasına göre belirlenir.
(2) Binada veya bir bölümünde söndürme sistemleri ve kompartıman oluşturulurken, tasarım sırasında aşağıdaki tehlike sınıflandırması dikkate alınır:
a) Düşük tehlikeli yerler: Düşük yangın yüküne ve yanabilirliğe sahip malzemelerin bulunduğu, en az 30 dakika yangına dayanıklı ve tek bir kompartıman alanı 126 m2’den büyük olmayan yerlerdir.
b) Orta tehlikeli yerler: Orta derecede yangın yüküne ve yanabilirliğe sahip yanıcı malzemelerin bulunduğu yerlerdir.
c) Yüksek tehlikeli yerler: Yüksek yangın yüküne ve yanabilirliğe sahip ve yangının çabucak yayılarak büyümesine sebep olacak malzemelerin bulunduğu yerlerdir.
(3) Binada veya bir bölümünde, söndürme sistemleri tasarımında uyulacak bina tehlike sınıflandırılması ile ilgili olarak kullanılan alanlar, Ek-1/A, Ek-1/B ve Ek-1/C’de gösterilmiştir. (Binaların Yangın Korunması Hakkında Yönetmelik Ekleri İçin Tıklayın.)